Visuele symptomen kunnen functioneel of dissociatief zijn. De volgende symptomen zijn veelvoorkomend:  

Wazig zicht

Patiënten klagen dat het zien af en aan wazig is. Soms is er ook dubbelzien. Dit symptoom is het gevolg van 'convergentie spasme', waarbij één oog naar binnen gedraaid staat, richting de neus. Het is een normale oogbeweging, maar wordt overactief bij patiënten met functionele symptomen.

Licht overgevoeligheid (fotofobie)

Dit komt veel voor bij het Chronisch Vermoeidheidssyndroom, en komt ook voor bij functionele verlamming en gevoelsstoornissen. De overgevoeligheid  voor licht is vaak eenzijdig, aan dezelfde kant als de verlamming. Soms verergert fel licht de verlamming.

Gebruikmaken  van een zonnebril is een begrijpelijke reactie. Het probleem daarvan is dat de ogen veel gevoeliger worden voor licht. Het is beter de ogen stap-voor-stap te laten wennen aan steeds wat meer licht.

Verminderd zicht

Verminderd zicht of blindheid

Minder vaak voorkomend zijn klachten van verminderd zicht in één of beide ogen. Soms  is er totale blindheid. Hierbij kan worden vastgesteld dat er functionele blindheid is, omdat de pupilreacties normaal zijn en de ogen reageren op bewegende objecten. Bij functionele visuele symptomen komt  een verschijnsel voor  dat 'tubulair veld defect' heet, waarbij het zicht als het ware tunnelvormig is (ook wel 'koker visie'). De afbeeldingen hiernaast laten dat zien. Bij onderzoek van de ogen is dit goed vast te stellen, door op verschillende afstanden het gezichtsveld te meten.

Vlekjes zien

Patiënten kunnen sneeuw-achtige effecten  in hun gezichtsveld ervaren. Dat kan het gevolg zijn van een oog- of hersenaandoening, maar komt ook zonder verklaring voor. Iedereen die naar een helder oppervlakte kijkt, ziet zwarte vlekjes of puntjes in het gezichtsveld bewegen. Sommige mensen valt dit meer op dan anderen, sommigen helemaal niet. Om die aandacht voor de vlekjes te verminderen helpt het te weten dat de vlekjes weinig te betekenen hebben.

Een vergelijkbaar fenomeen is het als het ware 'vasthouden' van beelden. Hierbij blijven beelden waar lang naar gekeken of waarop gefixeerd is, voor de ogen te zien nadat ergens anders naar gekeken wordt (vooral bij bewegende beelden). Ook hierbij moeten oogheelkundige en structurele neurologische oorzaken uitgesloten worden. Als dit een functioneel symptoom is, dan is dit vergelijkbaar met het  vlekjes zien: de hersenen filteren niet goed wat belangrijk is en wat niet, waardoor er teveel aandacht is voor beelden die overbodig zijn.